-ondoy-

-ondoy-

sa eskwelahan tahimik na nakaupo
naghihintay ng prof na magtuturo
nakikipagkwentuhan sa isang kaibigan
nang si miss seryosong malungkutin ay tumabi sa aking upuan

ngumiti siya
kaya ngumiti rin ako
tumawa ang puso ko sa tuwa
seryoso siyang binulatlat ang notebook ko

sa  isip ko anong ginagawa mo?
pero sino ako para awatin siya
nagulat na lang ako sa kanyang napuna
at mabilis ang pagtatanong niya
sinong author nitong mga nakasulat na pamagat
yan ang simpleng tanong niya
kaya ngumiti lang ako
at pinabayaan na siya
pero dahil seryoso na siya
kahit  yata isinilang akong pipi talaga
ay magagawa niya akong mapagsalita

kaya ang sabi ko ako
sabay ngiti
pero ang sabi niya
weh. hindi nga
tumawa pa na parang nangloloko
kaya ngumiti rin akong naloloko
gusto kong magpaliwanag
pero hinayaan ko na lang
makakalimutan mo din yan
kaya hindi mo na rin kailangan ng katibayan

pero humirit pa siya
nagulat na talaga ako sa kakulitan niya
pabasa ako
yan ang sabi niya.
sa isip ko patay na
panu niya mababasa ang hindi pa nasusulat
mga pamagat lang yung ng aking imahinasyon
paanu ko maipapabasa sa kanya yun

kaya ang mabilis kong banat
kailan ang iyong kaarawan
sana hindi bukas
agad niyang kinuha ang planner ko
sinulat ang araw ng kanyang kapanganakan
nilagay pa ang nais na regalo
draft ng isang kwento ng sinulat ko
ngumiti siya pagkatapos
ako naman ay parang kandilang nauupos
buti na lang ng mabasa ko ang kaarawan niya
medyo matagal pa
as in matagal pa.
yung pwedeng kalimutan na..

at lumipas ang taon
oras, panahon at pagkakataon
hindi ko na siya nakikita
parehas na kaming may trabaho
siya inhinyero na at writer pa
ako naman ang leader ng mga welder at tubero

minsan nagtagpo ang aming landas
tama ako.
limot niya na ang nakalipas
di na niya matandaan
ang mga letrang sinulat niya sa munting kong planner
ayos naisip ko
halos malapit ko na ring makalimutan
ang kwento ng pamagat na kanyang gusto
sa isip ko babawi na lang siguro muli ako
ibang pamagat na ang babasahin mo
ibang istorya na ang aking ikukuwento

hindi na siya fiction nagustuhan mo noon
hindi na rin kasi uso yun
pero susubukan ko pa ring isulat
bahala na silang lahat
ay mali.. ako lang pala
kung bakit ko dinamay sila
trip ko lang, may problema ba?

at malamang nagtataka ka.
bakit ondoy ang aking pamagat?
trip lang din, katulad ng lahat
na nagtri-trip lang kung bumanat
pero trip ko siya.. at yun ay walang katulad.

nga pala malapit na talagang kaarawan niya
kung anong gagawin ko bahala na
mahaba pa naman ang oras di ba?
mahaba pa nga ba?
hala ka hindi ko na alam
hayaan na wala rin naman yata siyang pakialam
siguro ang dapat ko lang pakialamanan
eh yung puso ko at ang natatangi nitong laman

mahal ko siya... pwede pakisabi naman..

hoy ondoy. bagyuhin mo siya ng pag-ibig ko!!!
pakisabi mahal ko siya at hindi ako nagloloko.


dahil ang kaarawan niya ay ang pagbagyo mo
pero wag mo ng uulitin yun dahil ikaw ng babagyuhin ko..

bow.

mabuhay!!!

Mr. Late

"Mr. Late"

2008 yata yun… Basta yun hindi ko na rin maalala.

 Oo 2008 nga yata.

Ako si mr. Late basta ako yun.

Kung bakit ako basta ako nga.

Kung gusto mong malaman ganito kasi yun

Gumising ako ng maaga

Oo maaga.

Bandang alas-otso y medya

Nag-vibrate kasi cellphone ko

Isang kaklase ang tumatawag sakin

So siyempre sinagot ko

“Mr. late nasaan ka na??”

Yun agad wika niya

Ang tanong ko

“Bakit may problema ba?”

“Anong bakit?”

Sagot niya.

Nalito ako at naguluhan

Wala naman akong nagawang kasalanan

Kaya’t ako’y nagtataka sa kanya

Isip ko'y gulong gulo na

At pagkatapos ng konting katahimikan

Bigla siyang nagpaliwanag

"Si titser seneo pumasok na

At malapit ng magsimula ang klase niya"

"We're dead"

Ang wika ko

"No. you're dead"

Ang wika niya

At kahit hindi pa naalimpungatan

Ako'y bumangon na sa aking higaan

Naghilamos at kape lang

Muntik ko pang makalimutang mag-toothbrush

Sinilip ang pitaka kung may laman

Takte wala pa pala kaming allowance

Binilang ang konting barya sa bulsa

Ah pwede pang makapasok sa iskwela

Pauwi na lang ang problema

Okay na yan bahala na

At ako't bumiyahe na agad

Binuhat ang sira-sirang bag

Sumakay sa dyip at mrt

Walang pakialam sa mga katabi

Apatnapung limang minuto na ang lumipas

Sa loob ng mrt di pa rin makalabas

Ito'y biglang tumigil sa gitna

 Badtrip nasiraan pa yata

 Pagkatapos ng ilang oras ng paglalakbay

 Sa wakas umabot din sa eskwelahan

Tahimik ang lahat sa aking pagdating

At si mr. seneo nasa harap pa rin

Pero wala na siyang sinasabi at tahimik lang na nakatingin

Tahimik akong pumasok sa silid-aralan

Tumabi sa aking mga kaibigan

At sakto pag-upo ko sa aking upuan

Ang bungad nila sa akin ay..

"Mr. Late meron tayong exam now".

Kaya ang sabi ko

"Master engeng papel"

Mabilis silang nagbigay agad

At ang instruksyon nila ay isulat ang nasa pisara

At dahil hindi ko nakikita

Mabilis akong lumapit sa pisara

Sinulat ang mga letrang nakasulat dun

Sa aking pagtataka hindi naman tanong yun

Paano naging eksamz yun

Napansin ako ni mr. seneo

"Anong ginagawa mo" wika nito

"Sir kinokopya ko"

"Eksamz to di po ba?"

"Anong eksamz" wika niya

"Sinong nagsabi sayo?" tuloy niya pa

"Kung sino man yun iho"..

"Mukhang naloko ka"

Pagkatapos ng mga kataga ni mr. seneo

Mga masasayang tawa ng klase ang narinig ko

Takte ka tootz niloko mo ko ang aking paghiyaw

Sa isip ko ayos lang 

At least umabot ako sa attendance

"Anong pangalan mo" tanong ni seneo

"aahhmm ma.. mr.late po sir" sagot ko.

Pagtapos nun tapos na pala ang klase

Labas na kaming lahat

Lumapit ako sa tropa kong nanloko sakin

Aawatin daw nila sana ako kanina

Nang makita nila akong pupunta sa harapan na

Kaso mukhang desidido daw akong kumopya.

Kaya ako'y hinayaan na lang din nila

So pagdating sa labasan 

Lahat ng aking kamag-aral

Ay nagngingitian

 "Iba raw ako" sabi ng aking mga kaibigan

Ang di nila alam sanay lang ako sa kahihiyan

Habang nagkwekwentuhan nagkayayaan kumain ng tanghalian

Kaya ang hirit ko pautang muna kaibigan

Mabilis naman silang nagpaunlak sa aking kahilingan

At ng dadaan na kami sa may hagdanan

Isang dalaga ang aking namasdan

Nakaupo sa may baitang

Kasama ng kanyang mga kaibigan

Nagtatanggal ng earphone sa tenga

Ngumiti ako sa tropa nila

Tumawa naman sila

At yung dalaga na miss. seryosong malungkutin sa aking pagkakakilala

Ngumiti sa aking at bigla pang tumawa

Marunong din pala siya nun sa isip ko

At ako'y bumaba na.

So ako nga si mr. late.

Mali pala

Ako si mr. super late..

Hindi ko po pinagyayabang

Ang nais ko lang...

Wag niyo kong tularan...

mabuhay!!!

"Ito"

"Ito"

Hindi ko alam kung bakit?
Hindi ko alam kung ano?
May hinahanap ba ako?
Wala naman siguro
Nagtatanong ang isip ko
Humihiyaw para sa hustisya
Nagmamakaawa sa hinaharap
Wag mo akong iwan ng ganap

Tangan ko'y papel
Habang naghahanap ng lapis
Gusot man ang pananaw
Pag-ibig ko ay labis labis
Wika ko'y di marinig
At labis na di maintindihan
Mga butil ng alaala
Sa aki'y tuluyan ng lumisan
Saan mang ang tungo ko
Di ko na binigyan ng halaga
Ang nais ko lang naman
Ay mga mumunting saya

Lunod sa madilim na kahapon
Itong puso't katauhan
Hanginin man ngayon
Kaligayahan kay hirap matagpuan
Sa aking paglalakbay
Nais ko'y makinang na ngiti
Ariin ko man ito
Puso'y mananatiling sawi

At itong kasalukuyan
Ang tanging hawak ko
Mabago man ang mundo
Tuloy pa rin ako
Hindi na yata mababago
Itong kamalasan ko
Ako na yata ito
At ang ito ay ako


mabuhay!!!

Palaisipan.

palaisipan

Lagi kong sinasabi na ang buhay ay isang palaisipan.
Yung tipong mahirap sagutan.
Yung kala mo seryoso pero hindi pala.
Kala mo ang hirap pero nililito ka lang talaga.

Hindi ko alam kung bakit sinasabi ko ito.
Ang totoo nanglilito lang din ako.
Wala din kinalaman tong sinasabi ko sa lathang to.

Dahil ang tanong kaya mo bang sagutan ang palaisipan ko?

Hard puzzle..
Focus and enjoy..

Scenario:

--May isang hunter sa isang malawak na gubat.
Meron siyang baril yung malaki at ang haba ay di masukat.
Binaril niya ang loro na may pinakamagandang pakpak.
Subalit siya'y sumablay at ito'y nakalipad.

At sa di inaasahang pagkakataon ang kawawang unggoy ay tinamaan.
Sapul ang unggoy sa katawan, nalaglag sa punong kinatatayuan.
Bagsak sa kalupaan at nagpagulong-gulong sa kabundukan
Hanggang umabot sa hantungan

Kung saan isang patibong ang naghihintay
Ang unggoy ay nahulog sa malalim na hukay
Kung saan nakatayo ang patusok na mga kawayan
At doon tusok tusok ang kanyang katawan..

Patay..

Ang tanong,,
--Ano ang ikinamatay ng unggoy??

Round 2.

Scenario:

Si juan ay galing klinika
Siya'y nagpa-check dahil di maganda ang pakiramdam niya.
At nang makauwi ito'y nakangiti
Ang saya niya na parang pag-aari niya lang ang tawa

Kaya ang tanong ng kanyang mga kaibigan
Bakit sagad ang iyong kaligayahan?
Ngumiti lang si juan at nagbigkas ng dahilan.
Cancer daw sa utak ang kanyang karamdaman

Lahat ng nakarinig ay nalungkot sa kanyang pagkasabi
Subalit ang pobreng si Juan matamis pa din ang ngiti.
Totoo ang kanyang karamdaman at walang halong kalokohan
Pero bakit itong si Juan tunay na tunay ang kaligayahan?

--Ang tanong.. Bakit ang saya pa rin ni Juan pagkatapos niyang malamang may Brain Cancer siya?

Last.

Scenario:

May dalawang dalagang magkapatid
Kanilang ina'y mahina na
Ito'y nakaratay sa karamdaman
At mga oras ay nalalabi na

Kaya't pagkatapos ng isang linggo
Kanilang ina'y yumao na
Ito'y kanilang ibinurol
Upang ipagdalamhati din ng iba

Sa burol ay madaming dumadalaw
Mga kaibigan at kakilala
Subalit may isang lalaki ang laging pumupunta
Na nagustuhan agad ng bunsong dalaga

Ang lalaking ito ay bago sa lugar nila
Walang nakakaalam ng pinanggalingan niya
Hindi rin nila alam kung bakit ito pumupunta
Ang alam nila nakikipagsugal lang ito sa iba

Pagkatapos ng burol ang ina ng mga dalaga ay inilibing na
Lumipas ang ilang araw na pangungulila
Hanggang pagtapos ng isang linggo pumutok ang balita
Patay na din daw ang panganay na dalaga

Pinatay ito ng walang kalaban-laban
Subalit ang dahilan ay walang nakakaalam
Lahat ay maaring pagbintangan
Dahil ang pumatay ay maari ring ikaw.. (Exxage)
 
--Tanong:
1. Sino ang pumatay sa panganay na dalaga?
2. Ano ang dahilan niya?

Sabi nila pagnasagot mo daw to ng walang kahirap-hirap..
Maari ka rin daw maging....


Psychopath!!!
mabuhay!!!

"Eksamz"

Eksamz

Rewind tayo ng konti..
Let me put you back to day when I was in hayskul again.
*(wala tong kinalaman kay MV..na-get over ko na siya) hehe..

Second year hayskul..
Third grading period exam.

Alam natin ang pakiramdam pag-exam.
Tahimik at seryoso lahat ng estudyante.
Parang bawal nga ang magbiro at magpatawa.
Kasi bawal ang maingay kapag nag-mememorize.

Pero kahit anong gawin meron pa ring makukulit na hindi dapat kalimutan..
Sila yung mga tipong nagpapa-relax ng isipan.
O pwede ring sabihing nagpapalimot sa ating mga pinag-aralan..


Anong kinalaman ng mga sinabi ko kanina..
Wala siyempre.. Pangpahaba lang yun noh..

hehe..

Sa eskwelahan namin two days ang eksam..
* thursday and friday
Whole day ito..
Depressing at nakakaloko..

Sa katulad kong ayaw mag-stay sa eskwelahan.
Kailangan kong matapos ang exam sa loob ng kalahating araw.
Para pagnakatapos pwede ng magliwaliw at hanapin ang nakatagong kwento sa araw na iyon..

Maraming paraan para makatapos agad ng exam..
Dahil A,B,C,D ang choices napakadali lang nitong hulaan..
20mins lang yung.. 5mins per test paper..

Karaniwan na 50 items ang question and 4 choices of answer.
So kung huhulaan mo lang, may 25% kang possibility na makatama ka bawat question..
 .25 multiply by 50.. 12.5pts.
Ipagpalagay mo ng 10pts para sureness..
At least di ka bokya..
Kung iisipin mo na meron ka ng 10pts na sure points..
Hula pa lang yun..
At 25pts lang ang passing..
15pts na lang pasado ka na...

Siguro naman out of 50 question meron kang natandaan kahit mga limang sagot na alam mong tama..
Browse  ka lang ng konti sa questionnaire..
Pagtapos sumagot ka ng akala mong tama..
Saka mo na gawin ang secret technique..

A=Aywan ko
B=Bahala na
C=Mag-CC ka sa ginawa mo
D=Dapat lang

Just follow this format base sa inyong nararamdaman..
Sigurado ako..
Papalo ng 10pts na kulang yan..
Presto 25pts ka...
Pasado na..

Biro lang..
Mag-aral ka para pumasa noh.
Ginagawa ko lang yan kasi gusto kong makauwi na agad..
hehe..

Nakakaloko  ba ang style ko..
Pero merong pa akong kilalang may mas nakakalokong style..


Jeffrey's way of answering..

Ganito ang sa kanya..


Step 1: Kumuha ng walong papel na pinilas sa rectangle

Step 2: Isulat ang mga letters na A,B,C,D. ng Tig-dadalawa.
            * 2 each dapat para madami at pwede kang umulit ng dalawang beses..

Step 3: Irolyo ang mga papel at gawing parang maliliit na palabunutan..

Step 4: Ilagay sa bulsa ng polo o kaya pencil case.. baso ng palamig o softdrinks.

Step 5: Bumunot ng isa..Tingnan ang letrang nabunot at isulat ang sagot sa Testpapers..
            *wag kalimutang alugin at isoli ang nabunot pagkatapos maisulat ang sagot.
             Gawin ng paulit-ulit hanggang matapos..

Base sa aking karanasan at pagkakita kung paano ito ginagawa..
Labinglimang minuto lang ang iyong kailangan hanggang 30mins..
Tapos lahat ang iyong 4 exam...


Kung itatanong niyo kung nakatapos ng pag-aaral si Jeffrey..
Oo naman..

Kung nakapasa ba siya sa eksamz..
Siyempre hindi..

Pero natuto ako sa kanya..


Mali ang kumopya..
At mahirap manghula..

Lahat ng bagay ay may paraan..
Wala pang tanong na hindi nasasagutan..
Kung hindi mo susubukang paghirapan..

Wala kang mapapatunayan..


mabuhay!!!

“Hello Kamatayan”

“Hello Kamatayan”

Fastforward muna sa kwento ko.. Saka na iyong tungkol sa dilim..

Dito muna tayo sa ibang experience.. Ewan kong maganda..

Pakibasa na lang.

Alas-kwatro na ng hapon at maaga naming natapos ang aming mga trabaho sa araw na  iyon. (Binuhusan ang mga poste ng street lamps, naghukay ng lupa at binuo ang mga bakod sa bangin). Kaya napagkasunduan naming maligo sa may bukal. (Ang bukal ay nasa kabilang bundok kung saan dun nanggagaling ang supply namin ng tubig).

Kaya kung tutuusin hindi na matinong gawain ang pumunta sa bukal. Wala kasi siyang trail, at kayo na ang bahala kung paano kayo pupunta dun. Kaya sinundan na lang namin yung hose na nakalatag sa bundok galing sa supply namin ng tubig. (Di ba ang talino namin).

Ang totoo bago ka makarating sa bukal kailangan mo munang lagpasan ang mga pagsubok. (Konti lang to, wag kang magalala).

Unang pagsubok kailangan mo munang mag-rapelling ng walang harness sa taas ng 30-50ft. (Di ba ang dali lang). Nagawa ko na naman yung ganung rapelling, ng mahigit 5 times. (Awa ng Diyos, humihinga pa). Kaso kahit sabihing mong expert ka sa lahat ng bagay, hindi mo maalis ang kaba sa iyong dibdib. (Exciting noh).

Nakababa na ang 3 kong mga kasama at nauna na silang naglalakad. Hinihintay ako ng isa kong kaibigan sa ibaba dahil ako ng susunod. Lumambitin na ako at dahang-dahan nagrapell. Simple lang ang style ko. Hawak sa lubid, lagay ng tension sa likod ng katawan na parang nakahiga. Tapos lakad lang ng nakalikod, tingnan ang tatapakan at hindi yung lalaglagan. Lagi ring tatandaan na sa langit lagi ang tingin at wag sa lupa. (Para kung sakaling malaglag alam mo na kung saan ka pupunta).

Sweet sailing na sana ako. (Chicken feed).  Nang biglang  inatake ng kakulitan o ng impakto si Egay. (Napraning na lang siya bigla).

Ang ginawa ni Egay lumambitin din sa tali at nagrapell din pababa. Gusto niyang sumabay sa akin. (Wow. Syota. Ang gusto ko mahal sanay laging sabay tayo).

Ang galing saktong  wala pa ko sa gitna at sa may kurbang bato pa.(Kapag dinalaw ka nga naman ni kamatayan oh.. Hello.).

Nararamdaman ko na ang bigat niya sa lubid, dama ko na rin ang takot ko. (Tumingin ako sa langit at parang may bukas na bahagi na sa gitna at may lumalabas na liwanag. Exxage).

Nang sinubukang humakbang ni Egay, hindi muna ako gumalaw. Umuga-uga yung tali. Natakot ako at sumigaw ng, “Egay! wag Egay!”.

Pero tuloy parin si Egay sa paghakbang. Para na kong dinuduyan ng mga sandaling yun. (Kaya ang lakas na ng sigaw ko). “Egay wag…. Nakatatlong sigaw pa ko ng biglang umiikot ako ng 920 degrees sa tali. Ang lakas ng hiyaw ko habang umiikot ng “Egay wag!!! Aaaaaahhhhhhhh. Tang-ina mo Egay”. Sabay ngiti ako ng matapos.

Akala ko katapusan ko na talaga..

Haist..

Tinanggap ko na nga rin nung mga oras na umiikot ako.

Kaso mukhang malakas ang kapit ko eh..

Hindi sa taas ha.. Baka mag-selos ka.

Malakas lang talaga ang kapit ko sa lubid..

Nasundan pa ang pagkikita namin ni kamatayan noong araw na yun..

Kaso pwede next time naman..

Nga pala for the record mag-tri-three weeks na kami rito sa bundok. (Nakakita na nga ako ng tunay na NPA. Sshh secret lang natin to ah). Anim kaming mga nagvolunteer para ayusin ang campsite. (Anim lang talaga kaming tao dun sa bundok). At kahit magsigawan kami araw-araw, eh okay lang. Wala namang makakarinig samin. 

Kaya buong araw kong pinagmumura sa egay makabawi lang..

hehe..

Hangga't sa susunod ulit..

mabuhay!!!

"buwan"

"Buwan"


Hawak kamay sa ilalim ng buwan

Habang naglalakad sa dalampasigan

Dalawang pusong nagmamahalan

Ang aking nasaksihan


Tangan ay tungkod tungong hantungan

Binabagtas ang masukal na daan

At kahit parehong luhaan

Kanilang mga ngiti ay iyong mababanaagan


mabuhay!!!