“Hello Kamatayan”

Lunes, Hulyo 18, 2011


“Hello Kamatayan”

Fastforward muna sa kwento ko.. Saka na iyong tungkol sa dilim..
Dito muna tayo sa ibang experience.. Ewan kong maganda..
Pakibasa na lang.


Alas-kwatro na ng hapon at maaga naming natapos ang aming mga trabaho sa araw na  iyon. (Binuhusan ang mga poste ng street lamps, naghukay ng lupa at binuo ang mga bakod sa bangin). Kaya napagkasunduan naming maligo sa may bukal. (Ang bukal ay nasa kabilang bundok kung saan dun nanggagaling ang supply namin ng tubig).

Kaya kung tutuusin hindi na matinong gawain ang pumunta sa bukal. Wala kasi siyang trail, at kayo na ang bahala kung paano kayo pupunta dun. Kaya sinundan na lang namin yung hose na nakalatag sa bundok galing sa supply namin ng tubig. (Di ba ang talino namin).
Ang totoo bago ka makarating sa bukal kailangan mo munang lagpasan ang mga pagsubok. (Konti lang to, wag kang magalala).

Unang pagsubok kailangan mo munang mag-rapelling ng walang harness sa taas ng 30-50ft. (Di ba ang dali lang). Nagawa ko na naman yung ganung rapelling, ng mahigit 5 times. (Awa ng Diyos, humihinga pa). Kaso kahit sabihing mong expert ka sa lahat ng bagay, hindi mo maalis ang kaba sa iyong dibdib. (Exciting noh).

Nakababa na ang 3 kong mga kasama at nauna na silang naglalakad. Hinihintay ako ng isa kong kaibigan sa ibaba dahil ako ng susunod. Lumambitin na ako at dahang-dahan nagrapell. Simple lang ang style ko. Hawak sa lubid, lagay ng tension sa likod ng katawan na parang nakahiga. Tapos lakad lang ng nakalikod, tingnan ang tatapakan at hindi yung lalaglagan. Lagi ring tatandaan na sa langit lagi ang tingin at wag sa lupa. (Para kung sakaling malaglag alam mo na kung saan ka pupunta).

Sweet sailing na sana ako. (Chicken feed).  Nang biglang  inatake ng kakulitan o ng impakto si Egay. (Napraning na lang siya bigla).
Ang ginawa ni Egay lumambitin din sa tali at nagrapell din pababa. Gusto niyang sumabay sa akin. (Wow. Syota. Ang gusto ko mahal sanay laging sabay tayo).

Ang galing saktong  wala pa ko sa gitna at sa may kurbang bato pa.(Kapag dinalaw ka nga naman ni kamatayan oh.. Hello.).

Nararamdaman ko na ang bigat niya sa lubid, dama ko na rin ang takot ko. (Tumingin ako sa langit at parang may bukas na bahagi na sa gitna at may lumalabas na liwanag. Exxage).

Nang sinubukang humakbang ni Egay, hindi muna ako gumalaw. Umuga-uga yung tali. Natakot ako at sumigaw ng, “Egay! wag Egay!”.

Pero tuloy parin si Egay sa paghakbang. Para na kong dinuduyan ng mga sandaling yun. (Kaya ang lakas na ng sigaw ko). “Egay wag…. Nakatatlong sigaw pa ko ng biglang umiikot ako ng 920 degrees sa tali. Ang lakas ng hiyaw ko habang umiikot ng “Egay wag!!! Aaaaaahhhhhhhh. Tang-ina mo Egay”. Sabay ngiti ako ng matapos.

Akala ko katapusan ko na talaga..
Haist..
Tinanggap ko na nga rin nung mga oras na umiikot ako.
Kaso mukhang malakas ang kapit ko eh..
Hindi sa taas ha.. Baka mag-selos ka.
Malakas lang talaga ang kapit ko sa lubid..

Nasundan pa ang pagkikita namin ni kamatayan noong araw na yun..
Kaso pwede next time naman..

Nga pala for the record mag-tri-three weeks na kami rito sa bundok. (Nakakita na nga ako ng tunay na NPA. Sshh secret lang natin to ah). Anim kaming mga nagvolunteer para ayusin ang campsite. (Anim lang talaga kaming tao dun sa bundok). At kahit magsigawan kami araw-araw, eh okay lang. Wala namang makakarinig samin. 

Kaya buong araw kong pinagmumura sa egay makabawi lang..
hehe..


Hangga't sa susunod ulit..

mabuhay!!!




0 (mga) komento:

Mag-post ng isang Komento